Vandaag had ik op mijn werk evaluatiegesprek, welke over het algemeen vrij goed was. Ik wist natuurlijk dat er voor een groot stuk over "onze problemen" ging gepraat worden, m.a.w. het niet lukken om zwanger te worden en de hele mmm erond. Eigenlijk was ik blij dat ik eens uitgebreid met mijn leidinggevende hierover kon praten. Hij luisterde dan ook heel geïnteresseerd naar m'n verhaal. Ik moet zeggen dat ik enorm veel geluk heb met een "baas" zoals hem. Hij heeft nl. enige ervaring op dit vlak en is daarom uiterst begripvol. Als ik overuren wil of niet kom werken, is dit altijd in orde en ook al lukt het niet direct, hij maakt het wel in orde en zegt dan: "Trek het u niet aan, ik breng dit in orde." Fantastisch toch! Jaja, ik mag m'n twee handjes kussen met hem :0s Ik hoor ook andere verhalen hoor. Vrouwen die verplicht zijn verlof te nemen en niet in ziekekas mogen gaan bv. of vrouwen die worden ontslagen vanaf het moment dat hun baas te horen krijgt dat ze met de mmm bezig zijn. Schandalig toch!!! Maar ik niet, ik heb echt geluk bij m'n ongeluk...
En dan weer een ander negatief nieuwtje (voor mij dan uiteraard) is dat er weeeeeeeeeer een collega zwanger is. Pff, het is net of het lot lacht me uit: "Hahaha, we zullen hier eens iedereen rondom u zwanger maken, maar gij lekker ni, na nana na na :0p" Verschrikkelijk! Zo vroeg m'n baas trouwens hoe ik hiermee omging, met het feit dat heel veel collega's zwanger worden (op het moment zijn dit er al 5, normaal 6 moest er niet eentje ook een misval gehad hebben --> wat trouwens heel erg is). "Tja,' zei ik dan, "ik weet dat het de normaalste zaak van de wereld is en dat het er nu eenmaal bij hoort, maar tot nu toe is dit het moeilijkste wat ik in m'n leven heb moeten doormaken, die confrontatie." Hij kon dit heel goed begrijpen, wat ik wel fijn vond. Moest dit een jaar geleden gebeurd zijn, dan had ik er minder problemen mee gehad, maar nu knaagt het enorm aan me.
Nu hoop ik zó hard dat de goden ons ook eens goedgezind zijn en ons eens een meevaller geven in de maand juni. Want dan is het weer wachten, erop of eronder. Kan de tp doorgaan of niet?
Ik was trouwens naar m'n gyn geweest dinsdagmorgen. Toen zag ik dat m'n baarmoederslijmvlies nog maar 4mm was, veel te dun dus voor een innesteling (deze moet tussen de 7 en 13mm zijn). Ik moest nog even wachten met Pregnyl spuiten, zei ze, totdat m'n follikel nog wat gegroeid was (er zat een grote klaar om te springen). De Pregnyl zorgt ervoor dat de follikel springt en dat de baarmoeder klaargemaakt wordt voor het komende eitje en de komende innesteling. Gisterenavond Pregnyl gespoten en verder moet ik niets doen, enkel maandagmorgen bellen om te horen of één van m'n cryootjes het overleefd heeft. En dan komen we weer aan de wachtweken, de helse wachtweken of anders op naar een volgende verse IVFpoging.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten