Pfff, even mijn frustratie hier weer kwijt. Een volgende collega blijkt ook weer zwanger te zijn. Zo pijnlijk om ze allemaal te zien passeren en zelf achter te blijven. Ik kan dit gevoel met geen enkel woord omschrijven. Enkel mensen die dit zelf meemaken, kunnen me dan ook volledig begrijpen. Maar meer wil ik hierover niet kwijt. Soms ben ik het echt beu om ongelukkig te zijn, te wenen en te "dubben". Ik wil graag m'n leven terug oppikken, terug gelukkig zijn en ik ga dat proberen te doen vanaf nu :0s
Gisteren terug bij de gynaecoloog geweest. Ik wist niet wat me te wachten stond, ik vermoedde een uitleg over wat me vanaf nu te wachten staat en daar kwam het eigenlijk op neer.
Hij overliep met ons de resultaten van de vorige (eerste en mislukte) IVF-poging. Een goede reactie op de medicatie, een goede ontwikkeling van follikels (eiblaasjes) waarvan niet te veel en niet te weinig. Uiteindelijk een zeer goed verlopen pick-up (10 eitjes afgehaald) met hierbij 9 bevruchte eitjes. Een goed verlopen TP, goede zaadkwaliteit met wel 7.000.000 zaadcellen! Kortom: betere resultaten konden we niet hebben. Maar uiteindelijk toch niet zwanger. Zelfs niet even, geen innesteling, niets, nada... Dus wat heb je dan aan die goede resultaten?? "Het is geluk hebben. Gewoon blijven doordoen en één van de volgende keren lukt het."zegt hij dan (de gynaecoloog). Hij heeft gemakkelijk praten he, gewoon doordoen.
Sinds die 1ste IVF is mijn lichaam niet meer hetzelfde. Elke dag buikpijn, krampen, steken, ontzettend misselijk, noem maar op. Wanneer ik hem dit voorleg, zegt hij dat dit met de hormonen te maken heeft. De ene mens reageert er heftiger op als de andere, maar door de medicijnen gebeurt er veel met je hormonen en je lichaam, vandaar die reacties.
En nu is het wachten op mijn menstruatie. Wanneer deze doorkomt, mag ik beginnen met CLOMID (jeuj, daar kreeg ik de vorige keer mega huilbuien van :0s --> dus aan iedereen, u zijt verwittigd). Geen spuiten, enkel pilletjes. Wanneer m'n eisprong is geweest, wordt er één cryo uit de diepvries gehaald. Als deze overleeft, wordt deze de volgende dag teruggeplaatst. Overleeft deze niet, dan ontdooien ze de volgende, totdat er (hopelijk) toch eentje het ontdooien overleeft en er een TP kan plaatsvinden. Want het kan altijd zijn dat ze het niet overleven. Dat weet ik de dag van TP zelf. Dus dat zal spanning alom zijn... Maar moesten er geen overleven, mag ik de maand erop starten met een verse poging, dus weer aan de spuiten, PU, TP, en heel de tralala.
Ik wil niet pessimistisch zijn, maar als je weet dat je maar 10% kans hebt om zwanger te worden met een cyro, dan hoef je niet veel te verwachten. Het is natuurlijk een kleine kans, er zijn vrouwen zwanger geraakt met een cryo, maar ik zal er maar niet te veel op hopen. Als ik nog niet zwanger word met een TOPembryo, na een verse poging, laat staan nu met een goed embryo na ontdooing. Maar we grijpen elke kans, hoe klein deze ook is!
een goede eerste IVF hangt vast aan goede kansen bij een volgende! echt waar! na mijn eerste en ook mislukte ivf heb ik beslist om te kijken over drie ivf pogingen. omdat dan 80 procent zwanger is. zo had ik meer 'ruimte'.
BeantwoordenVerwijderenen 10% kans bij cryo, weet je dat het op de natuurlijke manier ook maar 10-12% kans is bij 'gewone mensen'. mijn collega werd zwanger bij een cryo en er zijn er nog. zeker de dag van vandaag zijn zo sterk geevolueerd in het bewaren van de cryo's. en je hebt sterke embryo's.
ik probeer gewoon de pluspunten op te sommen, want ik weet ook wel dat dat maar op papier is. ik zei dan altijd, komaan, het is het resultaat dat telt. maar ik hoop dat dat je met een (beetje) een goed gevoel deze cryo zal doormaken. en idd, clomid is jakkie.
sterkte & succes!
Ik "probeer" er het goede van in te zien, m'n vriend is daar wel sterker in als ikzelf. We hebben toch nog veel kansen, zegt hij dan, het zal lukken, enz. Ik daarentegen zie het vaak wat pessimistischer in. Goed dat we zo veel van elkaar verschillen op dat vlak, hij weet me goed op te peppen.
VerwijderenI.v.m. die cryo's weet ik niet goed wat te verwachten. Je leest en hoort er zoveel over. Geen enkele dat ontdooit bv., dat jaagt me wel wat schrik aan. Maar het is een kans en elke kans wil en zal ik grijpen, hoe klein deze ook is :0)
Bedankt!