dinsdag 23 april 2013

In het ziekenhuis :(

Het is dan zover. Vanaf gisteren lig ik in het ziekenhuis aan de weeenremmers. Ik had het weer helemaal niet zien aankomen...
Vanaf 28 weken had ik platte rust voorgeschreven en moest ik elke week op controle voor mijn baarmoederhals te controleren en de contracties en hartjes van de beebjes aan de monitor.
Nu bleek elke week die baarmoederhals beetje bij beetje verder te verkorten, tot deze gisteren nog maar 1,5cm was. De gynaecoloog vroeg of ik harde buiken had, maar daar voelde ik thuis precies toch niets van... Toch betrouwde ze het niet. "Er is daar vanbinnen toch duidelijk iets gaande, want 1cm verkorten op een week is toch veel." Dus stelde ze voor om spuitjes tegen longrijping te geven, waardoor de longetjes van de beebjes al klaargestoomd worden moesten ze vroeger komen. Dat vond ik niet erg, dan zijn we zeker dat ze daar geen problemen mee gaan hebben. Ook moest ik terug aan de monitor om contracties na te gaan en wat bleek, ik had al weeen om de 6 minuten! Daar schrok ik echt heel erg van. Daar had ik helemaal niks van gemerkt... Maar nu ik zo aan die monitor lag en er elke keer een piek tevoorschijn kwam, voelde ik toch heel duidelijk iets veranderen in mijn buik. Links vanboven kwam er een harde bol tevoorschijn. En inderdaad, dat had ik thuis ook al gevoeld, maar dacht toen telkens dat een van de beebjes tegen mijn ribben aanporde :/ Niet dus...
Dus ook nog eens weeenremmers gekregen. Ik moet daarvoor 3 dagen aan een infuus hangen en hopen dat het zijn werk doet. Op de monitor was er meteen een vlakke lijn te zien, dus geen pieken meer, dus het zag er allemaal heel goed uit. Tot ik deze nacht om 4u serieuze zeurderige rugpijn en een beetje menstruatiepijn kreeg. Toch maar een verpleegster erbij gehaald, terug aan de monitor en wat zagen we: terug pieken en deze keer om de 1,5 minuut. Oei dat zag er niet goed uit. Zoooo kort op elkaar en dat door de medicatie heen... Toen was het even voor 40 minuten weer vlak, dus had ik weer wat hoop, maar niet veel later was het weer hetzelfde.
De gyn erbij gehaald en zij vond het ook verontrustend. Baarmoederhals weer gecontroleerd, maar deze was stabiel. Dat was toch een geluk. Maar ik heb nu nog andere medicatie bijgekregen, een soort druppeltjes. Als dit niet helpt, moet ik naar het ziekenhuis van Genk, want dan komt het toch allemaal kortbij. Tot nu toe voel ik me goed. Ik heb nog aan de monitor gehangen en daar was gedurende dat half uur een mooie vlakke lijn te zien. Dus dat is positief, nu hopen dat dat zo blijft, want ze zijn toch nog wat klein he om geboren te worden...
Momenteel wegen ze allebei een dikke 1700gram. Iets onder het gemiddelde, maar nog heel goed. Ook vinden ze de hartjes ook elke keer heel mooi tesamen op de monitor, wat ook heel geruststellend is. Vorige week waren ze niet zoveel bijgekomen, maar dat hebben ze deze week goed ingehaald. Voor de rest doen ze het voorlopig heel goed, dus daar mogen we nog niet van klagen. Goei shotters zijn het, ze liggen bijna elke dag anders, zo bewegen! Nu lagen ze allebei dwars, wat sowieso voor een keizersnede zal zorgen als het zo blijft, maar ik betwijfel dat ze zo gaan blijven liggen. Maar dat zijn zorgen voor later, en hopelijk nog veel later...